Prekenserie liefde deel 5 thema: verkilling der liefde in het laatste der dagen.

Prekenserie liefde deel 5 Thema: de verkilling der liefde in het laatste der dagen.

Mattheus 24 vers 1-12 en Mattheus 24 vers 36-39

Markus 13 vers 9-13

Lukas 12 vers 51-53

2 Timotheüs 3 vers 1-9

Tekst 2 Timotheüs 3 vers 1-4: (1) En weet dit, dat in de laatste dagen ontstaan zullen zware tijden.

(2) Want de mensen zullen zijn liefhebbers van zichzelven, geldgierig, laatdunkend, hovaardig, lasteraars, den ouderen ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig.

(3) Zonder natuurlijke liefde, onverzoenlijk, achterklappers, onmatig, wreed, zonder liefde tot de goeden,

(4) Verraders, roekeloos, opgeblazen, meer liefhebbers der wellusten dan liefhebbers Gods;

1.       Hoe de liefde vroeger was.

2.       Hoe de liefde nu is.

3.       Hoe de liefde zal worden.

4.       Hoe we in de ware liefde staande kunnen blijven.

Gemeente u hebt vast wel gehoord over de aanslagen in Istanbul. Tenminste 39 mensen kwamen om het leven en het dodental kan nog stijgen. Misschien was u weer opgeschrikt. De laatste aanslag was al weer een tijdje terug in België. Het leven na de aanslag in Zaventem en Brussel pakte al snel weer de draad van de gewone dag op. Het leven in de tijd van Noach. Mensen eten, genieten, werken en trouwen. Hoewel het tegenwoordige niet te vergelijken is met vroeger. In de tijd dat Noach nog leefde was het al heel erg. Daar draaide het bij de mensen om seks, geld en genot en feesten. Als we nu kijken om ons heen is alles om ons heen precies hetzelfde als in de dagen van Noach. Jezus waarschuwt hier ook voor. De mensen leefden van het genot zonder acht te geven aan God en op Zijn Woord. Tot op de dag dat de zondvloed kwam en hen allen verteerde, uitgezonderd het gezin van Noach, want zij kenden de Heere wel. En in deze tijd gemeente leven wij nu. Een tijd waarin het nog erger is en nog erger zal worden als in de tijd van Noach. Het thema van de preek is dat de liefde zal verkouden. En wat zien we al zoveel van deze waarschuwing en profetie ingaan tot ons grote verdriet. Daar hopen we in de prediking meer over te horen. Maar als eerst onze eerste gedachte:

1.Hoe de liefde vroeger was.

Misschien kunnen de ouderen onder ons zich er nog iets van herinneren. Vroeger was het heel gewoon als opa of oma bij het gezin inwoonde. Voor de zorg kon dat heel erg handig zijn, maar het kon natuurlijk ook allerlei problemen opleveren. Neem het voorbeeld dat je opa of oma dement kon worden en je niet meer zou herkenen en of elke dag op je zat te schelden. Dat kon de kinderen en kleinkinderen natuurlijk ontzettend veel pijn doen. Maar als we kijken naar die daad van vroeger zien we zo weinig terug in ons heden. In onze tijd wordt er niet gespeculeerd om onze ouders, opa of oma in huis te nemen als dat mogelijk zou zijn. In onze tijd zijn er bejaardenhuizen en verpleeghuizen en zeker mag je daar gebruik van maken van deze goede zorg die in ons land geregeld mag zijn. Dat moet zelfs! Maar hoe verschrikkelijk is het als kinderen en dan zeg ik het misschien best wel grof. Als kinderen hun ouders, of opa en oma dumpen in een bejaardenhuis of een verzorgingstehuis en er niet meer naar omkijken. Wat hoor je deze mensen er vaak over praten over hun kinderen die hen in de steek hebben gelaten. Over hun kinderen die hen nooit meer opzochten. Tot op het moment dat opa of oma kwam te overlijden, ja toen kwamen ineens wel alle kinderen op de begrafenis, en moest er natuurlijk veel geregeld worden voor de erfenis. Want daar was het toch eigenlijk om te doen. Geld!

En zo zal het zijn gemeente in de laatste dagen, dat mensen niet meer om hun ouders geven en straks horen we zelfs overgeven. Ja kinderen die hun ouders overgeven tot in de dood om er zelf beterder van te worden. En is dat niet het toppunt wat onze tijd zal mee maken. De verkilling der liefde, daar andere mensen elkaar overgeven tot in de dood, voor een Judas loon en uit pure ego en haat!

Ouderen mensen hebben het vooral over vroeger. Vroeger was dit en was dat beter. En op één punt mag ik ze vandaag gelijk geven, de liefde. De liefde was vroeger beter. De liefde van nu is geen liefde meer, maar een genot om jezelf helemaal uit te geven in seks en een tijdelijk ‘happy feeling’ en geluk. Wat zien we in onze tijd veel mensen naar de afgrond gaan door hun verlangen naar geld en naar seks en naar tijdelijk eer en roem. Neem al die bekende zangers, hoe velen plegen er uiteindelijk geen zelfmoord? Ze lijken zo gelukkig, maar ze zijn zo arm en zo depressief. Ze missen de liefde, ze missen de troost in leven en in sterven en ze missen Christus.

En daar komen we dan bij ons belangrijkste punt aan van onze eerste gedachte. Namelijk dat de secularisatie vandaag de dag zorgt dat de verkilling der liefde als maar meer toeneemt en toeneemt. Ook de culturele samenleving speelt hierbij een rol. Vroeger was de gemeente één in Christus, droeg ze zorg voor haar gemeenteleden. De gemeenteleden onderling steunden en vertroosten elkaar en zochten elkaar op vermanende in de weg te wandelen tot godsvrucht en zaligheid. Het was gewoon dat je voor je buren klaar stond, het was gewoon dat je die arme of zieke man opzocht en hem gaf wat hij nodig had.

Waar is de liefde? We zongen er straks al van. ‘Hij zocht alom, maar ach Hij vond er geen, want alle vlees, is trouwloos afgeweken’. Is dit nu de situatie anno nu? Leven wij hierin gemeente? Of is dit geen vraag meer? Is dit werkelijk zo? Zijn wij zo ver afgeweken van God en van Zijn dienst en van Zijn liefde? Delen wij nog uit in de liefde die men vroeger kende, de liefde tot de naaste? Paulus voelde zich zeer gesterkt daar de gemeente van Philippi voor hem bad en zorg voor hem draagde. Als wij nu kijken in de gemeente rondom ons, kennen wij elkaars noden? Kent u de noden van degene die naast u zit? Of geeft u daar niet om? Dan bent u gemeente vandaag op de verkeerde plek beland. Want de kerk van Christus is één in het lichaam van Christus en de gemeenteleden zijn één in Zijn lichaam. Ja zo dat het hoofd niet zonder de voeten kan. Dat de armen niet zonder de benen kunnen enz.. Wij allen hebben elkaar nodig om te volharden in het geloof en liefde en zorgen te delen. Het is niet normaal dat we onze buurman naast ons in de kerkbank met een zo zwaar gebukt kruis zien lijden zonder hem te vertroosten of hem te bemoedigen.

Liefde? Is dat eigenlijk wel veranderd door de jaren heen? In de tijd van de bijbel kende men toen ook wel liefde?

In de tijd van de bijbel waarschuwde de Heere Jezus al voor de verkilling der liefde, die al in Zijn tijd begon de kop op te steken. Farizeeën die met het hoofd omhoog door de straten liepen, ‘zie mij toch, hoe goed ik ben’. Liefhebbers van zichzelf zegt de apostel Paulus aan Timotheüs.  Waak voor deze mensen! En dan noemt hij nog een heel rijtje op waar we straks meer hopen bij stil te staan.  

Wat kunnen we zeggen over David, kende hij wel liefde? Hij begeerde een andere vrouw ging met haar naar bed en vermoorde diens echtgenoot Uria? En toch gemeente kan een kind van God zoals David wat wel degelijk liefde kennen en toch zo diep zondigen. David brandde van liefde, dat zien we aan meerdere gebeurtenissen uit zijn leven. Als hij wordt vervolgt door Saul, die hem op zocht om hem te doden kreeg David meerdere keren de gelegenheid om Saul te doden, maar toch hij deed het niet. Later zien we dat hij ook aan een van Sauls kleinzonen weldadigheid bewijst aan Mefiboseth. Wat een wonder eigenlijk, want in die tijd roeide iedere heidense koning de gehele familie van de oude koning uit. David laat iets zien van de Heere Jezus die liefde geeft aan Zijn vijanden en ze zelf weldadigheid bewijst. En toch is David een kind van God ondanks al zijn zonden en gebreken, later verlangt hij er ook zielsvol naar om de tempel van Zijn liefste, de Heere te mogen bouwen, maar daar mag hij niet aan beginnen vanwege al het bloed wat heeft gevloeid en vanwege al de oorlogen die er in zijn tijd waren. Maar hij krijgt wel een belofte, zijn zoon Salomo gaat de tempel bouwen en David mag nu al de sieraden en het goud inzamelen.

En zo gemeente kunnen we nog veel meer voorbeelden noemen over liefde, maar ook over fouten die mensen maakte door hebzucht en eer en roem gedreven.

Er was vroeger eens een man. Volgens mij heb ik dat verhaal wel eens eerder mogen vertellen. En die man was soldaat naar ik meende in de eerste wereldoorlog. En toen het fluitsignaal klonk klommen al die soldaten uit loopgraven en stormden naar de overkant. Doch de vriend van die soldaat werd getroffen en stortte zwaargewond op de grond. Er was geen houden meer aan en de aanvoerder gaf het signaal om terug te trekken naar de loopgraaf. In de loopgraaf gekomen zijde miste die soldaat zijn vriend. Waarop hij zei, ‘ hij zal vast nog leven, ik ga hem halen’. De aanvoerder verklaarde hem voor gek en beval dat hij niet mocht gaan. En toch ging hij, rennend en zoekend naar zijn vriend. Toen hij hem gevonden had zei zijn vriend: ‘ik wist dat je me zou komen halen’. Op weg naar de loopgraaf werd de soldaat geraakt en kwam ernstig gewond met zijn vriend in de loopgraaf. De aanvoerder zei: ‘ zie je nu wel je vriend is dood en nu ga je zelf ook nog sterven’. Waarop hij zei: hij leefde nog toen ik hem kwam halen en hij zei ‘ik wist dat je me zou komen halen’. De soldaat stierf.

Gemeente wat een liefde, liefde die door het vuur gaat. Eerlijk en zelf verloochend , ja zelfs bereid te zijn je leven af te leggen voor diegene waar je van houdt. Wat een wonder als we dan ook in een wereld waar er zo weinig liefde meer is de liefde van Christus nog mogen merken in de kinderen van Christus. Want Christus gaf zijn leven niet voor een vriend, maar voor een vijand. Iets wat in deze maatschappij voor gek verklaard wordt, dat deed Hij. En Zijn kinderen doen hetzelfde, misschien toen u nog niet bekeerd was vond u het zo lastig. Zijn naam belijden, liefde uitdelen aan vijanden en zelf je leven willen geven voor je naaste. Zoals een priester in tweede wereldoorlog zich in de rij omwisselde met een man die zou worden geëxecuteerd. Elke zesde van de rij moest doodgeschoten worden, onschuldige mensen. En die priester zei: ‘ laat mij nou in jouw plaats gaan, laat mij toch sterven in jouw plaats’. En dat mogen kinderen van de Heere nadoen. Een Paulus voorop, hij wist dat hij het er niet levend vanaf zou brengen als hij naar Rome zou gaan. Toch deed hij het, om te mogen getuigen voor de keizer wie Christus was en wie Hij is voor zondaren. Deze keizer stak christenen op een stok en liet ze gebruiken als een brandpaal om een plein of om bij een feest de boel te verlichten. En naar zo’n wrede keizer ging Paulus. Misschien is u vraag? Moet ik dan het gevaar op zoeken? Nee dat hoeft u niet, maar u moet wel de liefde zoeken om het zij door u leven liefde te zaaien tot bekering van zondaren.

Liefde hoe was die vroeger? Vroeger kende men meerdere liefde als nu. Bij de overheid had het geloof een belangrijke rol. Wat is daar nu nog van over gebleven? Wat zal er gebeuren als straks bijvoorbeeld D66 de scepter over Nederland zal zwaaien? Er worden al zoveel mensen vermoord in de moederschoot vanwege hun beleid, er worden al zo velen ouderen vermoord door euthanasie. Is het volgende beleid christenen of vluchtelingen?

‘Want de mensen zullen zijn liefhebbers van zich zelven’; zegt onze tekst en kunnen wij daar niet heel deze preek in samenvatten? Alles in deze tijd is nu geheel gericht op ons zelf. God en de naaste staan op de laatste plek en het ikke en het ego staat vooraan. Als ik maar en ik maar. “ Och daalde het heil uit Sion spoedig neer, voor ( al Zijn Volk) verlost uit lijden.” Of dat dat ons gebed zou mogen zijn in deze belemmerde tijd. Of dat God spoedig zal terug komen.

Onze tweede gedachte:

2.Hoe de liefde nu is

Ja we hoorden net al een paar dingen erover hoe die liefde nu al het verkoelen is. En hoe erg zal het straks nog worden?  De eerste tekenen dienen zich al aan van de verkilling der liefde. Laten we onze tekst verzen nogmaals lezen: “Want de mensen zullen zijn liefhebbers van zichzelven, geldgierig, laatdunkend, hovaardig, lasteraars, den ouderen ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig. Zonder natuurlijke liefde, onverzoenlijk, achterklappers, onmatig, wreed, zonder liefde tot de goeden, Verraders, roekeloos, opgeblazen, meer liefhebbers der wellusten dan liefhebbers Gods.”

Ø  Als eerste, mensen zijn liefhebbers van zich zelf. Wat is daar nu al zoveel over te zeggen, wordt het leven van vandaag daar niet door gekenmerkt. Ik zei zoêven al dat mensen tegenwoordig alles om hun zelf draait, het ego van 2016. Denk maar aan verschillende dingen. Het kan zijn in je klas op school, op je werk of in de kerk zelfs. Dat in je klas altijd iemand het hoogste en het eerste woord wil of dat je klasgenoot altijd wil pronken met betere cijfers en of mooiere werkstukken. Altijd meer en beter willen hebben als de ander.

Het kan ook zijn op je werk, je collega wil altijd zijn zin doordraaien. Het moet alles op zijn manier en niet anders. Of als er werkzaamheden verdeeld moeten worden of er promotie gemaakt kan worden staat je collega voorop. Die andere kunnen me niks schelen als ik maar en ik maar happy ben. Is dat ook zo bij jullie jongeren? Het kan zomaar zijn in de metro, dat een oudere vrouw die niet goed kan lopen binnenstapt en overal om zich heen jongeren ziet die gewoon op hun stoel blijven zitten en die oudere vrouw geen voorrang geven. Of sta jij wel op en geef jij wel voorrang? Laat je zien dat je het niet beter weet, maar wel dat je de liefde wil geven die je van Christus hebt leren kennen.

En helaas maken we het ook in onze kerk mee. Mannen pronken ermee als ze gekozen worden voor een ambt in de kerkenraad, iedereen moet het weten en het liefst moeten ze opvallen in de kerkbanken. ‘Zie mij toch’, zo zaait de duivel ook in de kerken der verkilling der liefde. Die oudere vrouw of die autistische jongere, bid je voor diegene? Zijn we als gemeente een hechte gemeenschap samen één in Christus? Dat kende de vroegere weliswaar vervolgde kerk. Ze keken niet op de roomsen neer, maar ze keken zo vol van liefde naar hen, hoe kan je nou zelf genade willen verdienen als er niet één is die God zoekt zegt psalm 14? Of kijken wij nog wel steeds op andere kerkverbanden neer? Daar zingen ze gezangen, of daar zingen ze ritmisch of daar dragen ze geen hoed en noem zo maar op… Maar gebed en gemeenschap? Kunnen we wel gemeenschap met hen hebben vraagt iemand? Als christen moet je daar toch zeker het antwoordt wel op weten! God heeft er verdriet van dat alle kerken zo verdeeld zijn binnen Nederland, de duivel lacht bescheiden. De verkilling der liefde, we kunnen anderen uit andere kerken niet verdragen of we respecteren de persoon niet.

Ø  Als tweede kenmerk van deze tijd speelt geldgierigheid een grote rol. Mensen besteden tegenwoordig al hun geld voor hun genot. Misschien herken je jezelf er wel in. Je koopt een nieuwe pc of een nieuwe smartphone, noem maar op. Ook zijn er mensen die tientallen tot honderden euro’s met oudjaar- nieuwjaar de lucht in knallen, hoewel daar de meningen als christen over de laatste optie nogal verdeeld is, wil ik daar niet verder op ingaan. Maar het draait erom, waar geef jij je geld aan uit? Paulus of Petrus zegt in een tekst dat wij in alles wat wij doen, dat tot eer van God behoren te doen. En laten we zo ook ons geldgierigheid de deur uit doen en deze tekst naast ons leven neer leggen. Is dit wat ik doe, tot eer van God? Kan ik dit later voor Hem verantwoorden? Want het bestaat toch niet dat je, ik noem wat, drie keer per jaar een dure mobiel koopt of je koopt een hele dure auto, maar dat je werkelijk geen cent over hebt voor de naaste in Afrika die honger lijdt en sterft.?

Ik hoorde ooit van een oud collega in de detailhandel dat hij het zo erg vond dat sommige volwassen mensen al hun geld verkwisten in het opsteken van vuurwerk en als hun ouders die in het verpleeghuis zitten of opa en oma in geld nood zitten geen rode cent over hebben voor hen. En deze oud-collega was onchristelijk. Dat zegt wat, gemeente. Als onchristelijke mensen dit al opmerken, hoe ver moet dit dan gaan met ons land en met onze verantwoordelijkheid?

Nogmaals Paulus in Rome verdrukt en in een vieze gevangenis krijgt bezoek van één van de zo zou je het kunnen noemen kerkeraadsleden vanuit de Filippenzen. En hoewel die gemeente echt niet rijk was en echt niet veel geld had, en hoewel Paulus er niet om gevraagd had ontving hij toch geld. En meer dan geld alleen, het gebed voor Paulus. Daarom wordt ook de Filippenzenbrief ‘de vriendelijkste brief’ genoemd. Paulus lag deze gemeente aan het hart, vanwege de liefde die deze gemeente gaf aan hem. Kunnen we daar niet iets van leren gemeente. Geld heb je misschien niet, maar in de Naam van de Heere Jezus ik bid voor u, dat u geloof niet zal ophouden. Doet u dat? Dat is voorbidderschap en dat houdt de gelovigen in staande in een secularisatie wereld van vandaag.

Ø  Onze derde kenmerk van wat Paulus noemt is: laatdunkend. Mensen die hoogmoedig zijn, daar straks stonden we daar al even bij stil bij de Farizeeën. Mensen die met hun hoofd omhoog lopen, ze zien zichzelf graag staan en horen zichzelf graag praten. Beroemde sterren in deze tijd zou je ermee kunnen vergelijken. Ze staan graag op het podium om gezien te willen worden. Een van de ergste zonden is zei eens een dominee, ‘dat mensen willen gezien worden’. Gezien willen worden hoe goed ze zijn en wat ze niet allemaal te bieden hebben. Wij noemen dat vaak arrogantie. ‘Daar heb je er weer een die denkt dat hij alles is zeggen wij dan.’ Stoer lopen en aan de kledingstijl moet de gehele persoon  opvallen en de aandacht vragen om de mensen rondom de persoon heen. Die mensen vindt je overal, maar de laatste tijd wordt het als maar erger. Je komt het overal tegen, mensen die al hun competenties en vaardigheden beschrijven alsof ze onoverwinnelijk zijn en de beste zijn en de lat onmetelijk hoog houden en volgens hen toch weten te halen. Wordt dan hen niet gelijk gemeente, maar weet wie zich vernederd zal verhoogd worden. De minste nu op de wereld zal straks de meeste zijn in het Koninkrijk des Heeren.

Ø  Onze vierde kenmerk wat beschreven staat is de hovaardigheid. Wat te vergelijken is met laatdunkendheid van wat we net noemden. Hovaardig wil vooral zeggen dat mensen trots zijn om wie ze zijn en hoogmoedig. Ze staan graag op de voorgrond. Sommige politici zou je kunnen vergelijken met deze kenmerken, rondom de verkiezingen proberen ze alle aandacht op zich te vestigen en hun partij, en hoewel dat niet altijd verkeerd is zien we toch vaak dat politici tijdens deze verkiezingen graag in de belangstelling staan en scherpe vragen en reacties geven met grove worden om zelf geprezen te worden door de mensen. En nog veel meer voorbeelden zijn er te geven, maar vanwege de tijd kunnen we niet bij al deze dingen stil staan.

Ø  Als vijfde kenmerk noemen we lasteraars en mensen die onheilig leven. In onze tijd lasteren vele mensen de naam van Jezus. We kunnen ons afvragen waarom ze dat nou eigenlijk doen? Ligt dat nou aan het feit dat ze niet werkelijk weten wie Hij is, of omdat ze een grote hekel aan Hem hebben? Vele mensen lasteren de naam van Jezus omdat ze een hekel aan Hem hebben. En in deze tijd gemeente is dit zo schrikbarend. Het is overal aan te zien. Wat we straks lazen in Mattheus over de dagen van Noach. Mensen hebben een Godsbesef, maar toch maakt het hen allemaal niets uit. Omdat ze hun geweten geen gelijk willen geven en omdat ze willen bewijzen dat er geen God is leiden ze een zo schrikbarend leven. Wat alleen maar draait om genot en om seks, roem , eer en tijdelijk geluk. Het is tegenwoordig normaal geworden dat een jongen en een meisje al op hun eerste verkeringsdag of daarvoor al samen geslachtsgemeenschap met elkaar hebben gehad. En als het weer uit gaat, vinden ze het geen probleem om het later met hun nieuwe vriend of vriendin ook weer te doen en noem zo maar op. Ik ken iemand die zich heeft in geschreven op een seksdating site genaamd ‘ neukoproepen’. Dat is de pure realiteit waarin we vandaag leven! En jongeren ik moet je bevelen op het woord van God om niet naar zulke dingen te zoeken of niet in verkeringstijd al met elkaar naar bed te gaan. Het maakt zoveel kapot, en het doet God zoveel verdriet. In de tijd Noach leefden de mensen al zo. Ze wisten in hun hart dat God er was, maar ze leefden als psalm 1. Ze trokken zich er niks van aan en gingen op in het genot tot de dag kwam dat de Heere hen weg nam. Mensen trouwden, feesten, en gingen op in de zonde. Denk maar eens aan de afbeelding die het boek Christenreis schildert als christen samen met zijn metgezel beland in de kermis van het stadje IJdelheid. Er wordt volop gefeest en gedronken, Gods naam wordt openlijk gelasterd en vervloekt. Jongeren ga niet naar zulke feesten toe in cafés en dergelijke. De duivel probeert je van christus weg te pikken. En we zien Christen daar door heen lopen. Soms heeft u misschien het gevoel dat u net als hem in dat stadje ‘ IJdelheid’ bent beland. U kijkt reddeloos om u heen, ‘niemand die God zoekt’. Wat gaan die worden van psalm 14 zo in je wringen. Het schept je verdriet, het liefst zal je wel schreeuwen ‘stop er toch mee, jullie gaan naar het verderf. Jullie gaan zo verloren’. En soms krijg je ook de gelegenheid om het op een eerlijke en liefelijke manier te zeggen. Want het moet wel uit de diepte van je hart komen en niet als een laatdunkend of hovaardig mens. ‘ joh weet je wel wat je nu doet?’ Zo staan we gemeente in een wereld van IJdelheid, waar is de liefde? Ach waarheen? Ouders, opa’s en oma’s  worden bij de puinhopen van de kinderen neergezet. En als we straks horen dat die verkilling der liefde zo erg zal worden dat mensen en zelfs uit de gemeente elkaar zullen overgeven. In één huis zullen er drie tegen twee verdeeld zijn profeteerde Jezus al. Dan hebben we diepgang nog niet gehad gemeente en nog zal het erger worden. Tot op de dag dat de wereld zal overspoeld worden door de zondvloed. De zondvloed van de ongerechtigheid van de mens en de toorn van God. Ja dan komt het oordeel. Wat kan dat stadje IJdelheid ook trekken. Jongeren ik denk dat jullie dit vaak voelen. Dat je mee getrokken wordt met de wilskracht van de zonden. Hoewel je soms echt niet wilt, kom je er later opnieuw achter, weer in de zonden gevallen. ‘Wie kan mij verlossen van de banden dezes doods’

De liefde verkilt. Mattheus 24 zegt: ‘omdat de ongerechtigheid vermenigvuldigt, zal de liefde van velen verkouden.’ In een wereld te leven als IJdelheid valt niet mee, de storm van de dagen van Noach woedt over ons kleine Nederland en het grote Europa. “O God des levends ach wanneer”. Wanneer is het einde van dit alles? Wanneer komt U terug om ons Uw Heil te laten zingen en U te prijzen? Door de storm van de dagen van Noach die nu alrede ruist over ons land, zien we het al. Mensen beginnen elkaar te haten. Hoe kan het ook anders als je steeds meer van je zelf begint te houden. Als je een liefhebber van jezelf bent? De liefde zal verkouden.

De ouderen die de tweede wereldoorlog hebben mee gemaakt weten hoe de Joden onderdak zochten en een veilig heenkomen tegenover de Nazi’s. Verscheidene ondergedoken Joden werden verraden, maar nu in  de toekomst zal het met Gods volk en met de christenen nog erger worden. Mensen zijn zo verkoeld van de liefde, dat er misschien niet meer eens een onderduik adres is of dat er velen zijn die je graag zouden willen overleveren in moordenaarshanden omdat ze God haten.

Voor de mensen die wel is gehoord hebben over de Franse revolutie. Het exacte jaartal weet ik niet, maar koning Lodewijk werd omgebracht op dat plein waar duizenden mensen stonden te kijken. Je moest gaan liggen en werd vastgebonden en als iemand aan een touw trok viel er een bijl naar beneden die het hoofd van de mens eraf sloeg. Zo ontstond er een soort burgeroorlog velen leverden elkaar over om meningsverschillen en omdat ze van een ander geloof, meningsuiting of stand waren. Gemeente ik weet niet en dat weet niemand, maar zoiets vreselijks staat er ons misschien weer in de toekomst te wachten als een vader zijn zoon overlevert en een zoon zijn moeder. Zo erg zal de liefde gaan verkouden. Maar straks daar meer over.

Ø  Nu eerst onze zesde kenmerk van de verkilde mens. ‘Ondankbaar en de ouderen ongehoorzaam.’

Als we goed op de tijd letten zien we veel van ongehoorzaamheid terug in deze tijd. Vroeger kon je ouders echt niet zo makkelijk ongehoorzaam zijn. Zei je vader nee dan was het nee. Tegenwoordig mogen en kunnen kinderen alles en de overheid vind dat het allemaal moet kunnen. Als je kind ooit een pak slag geeft, kan de volgende dag de kinderbescherming op de stoep staan. Dan heb ik het verder niet over kindermishandeling, maar is er nog straf? Wordt er nog uitgemaakt wat verkeerd is en of niet? Spreekt ons geweten nog een rol? Want als onze kinderen een vrije opvoeding krijgen, gaan ze ook zo doen tegen de overheid en de wetten van de regering. Doorrijden door rood licht bijvoorbeeld. Of erger nog mensen publiekelijk in elkaar slaan, wat steeds meer plaats vindt. Ongehoorzaamheid. De mens van vandaag wil graag zelf beslissen. In de jaren 60 tot 80 is dit allemaal steeds meer normaler geworden, mensen leven zich uit op vreemdgaan websites, christelijke jongeren gaan op in de praise en halleluja muziek zonder werkelijk God te kennen vanuit Zijn woord. Want dat woord is dat niet ouderwets? Steeds meer Bijbelvertalingen komen er en hoewel echt niet alle verkeerd zijn moet we ook voor vele vertalingen opletten. Jezus sprak nooit tegen Zijn discipelen als ‘ Zijn matties’. En dat bedoel ik heel eerbiedig gemeente. Als wij als christenen Gods woord koud maken door makkelijke vertalingen en de diepe inhoud er uit halen, waar blijft dan de verwondering? Waar blijft dan dat verlangen om God te kennen en Hem lief te hebben?

Ondankbaar. Mensen zijn echt niet meer dankbaar in deze tijd. Sommigen verdienen een ton per jaar en nog is het niet genoeg, telkens maar weer meer. En als God soms één keer de broosheid van het leven laat zien door een sterfgeval om je op de feiten te drukken of je wel Hem kent? Het maakt de mens alleen maar ondankbaarder en begint God te haten. Al die aanslagen in deze tijd zijn een voorbode van Zijn wederkomst. Maar mensen schreeuwen een God die dit toe laat? Terwijl ze niet ootmoedig kijken naar hun zelf, ondankbaar, gierig, liefhebbers van zichzelf, ongehoorzaam. En om het dan nog te hebben over de zonden tegenover God en de naaste. Leven voor het genot en de seks en wat betreft de naaste, ‘ach die moet het zelf maar weten te redden’. Hebben we het verdient dat we leven? Nee. Hebben we genade verdient? Nee. Ontvangen we genade? Ja. Wil God ons zalig maken? Ja! Waar zijn we dan mee bezig, om boos te zijn op God? Hij geeft genade! Hij biedt Zijn hand uit en zegt: ‘grijpt die, pak hem dan toch, laat mij toch je zonden betalen.’ Ongehoorzaamheid. Ja wij Zijn zo ongehoorzaam en de wereld zal nog ongehoorzamer worden, Gods woord doet er niet meer toe, maar wordt geschoven in de afvalbak. De mens komt in de plaats van God. Of nee, de mens is zelf God denkt men.

Dan komen we bij vers 3 : “Zonder natuurlijke liefde, onverzoenlijk, achterklappers, onmatig, wreed, zonder liefde tot de goeden.”

Wat onze tekst in dit vers zegt is dat, mensen geen liefde meer hebben en geven. Dat maken we al veel mee in deze tijd. Geen natuurlijke liefde. Want God heeft de mens geschapen met een karakter en met liefde. Opdat ook man en vrouw samen door het leven mogen gaan in het huwelijk. Maar ook liefde mogen geven naast elkaar ook aan de schepping en hun nageslacht. Daar straks nog meer over hoe dat verder zal gaan in onze derde gedachte. Eerst nog enkele punten uit onze derde tekst te benoemen. Die natuurlijke liefde die God heeft ingeschapen in de mens. Oorspronkelijk om Hem lief te hebben en Hem te beminnen en de naaste lief te hebben als jezelf, zal steeds meer verkouden. Die natuurlijke liefde is vandaag de dag niet meer van zelfsprekend zou je kunnen zeggen. Dat zal in de toekomst steeds meer niet meer van zelfsprekend gaan worden. De natuurlijk liefde is weg. Dat zie je bij veel onchristelijke mensen, ze geven niet meer om elkaar, kunnen elkaar niet meer verdragen of hebben als maar ruzie met elkaar. Ook kenmerkend is van deze tijd dat mensen onverzoenlijk zijn. Ze kunnen elkaar niet meer vergeven. En willen elkaar ook niet meer vergeven.

Achterklappers. Veel mensen in deze tijd roddelen graag. En het is ook niet gepast om bijvoorbeeld roddelbladen te lezen. Dat is uit de boze. De duivel wil graag dat mensen over elkaar negatief praten. Maar wat zou jij vinden als God op je werk een rondje gaat en verteld wat jij allemaal denkt, voelt en welke zonde je allemaal doet, dan zak je toch de grond van schaamte? Laten we niet meedoen met de wereld. Laten we ons afzijdig houden van lasterpraat en roddelpraatjes. Een dominee die ik goed ken zei wel eens en dat hij van zijn vader ‘ je moet niet alles zeggen wat waar is, maar wel altijd de waarheid spreken.’ Als we daaraan ons houden  gemeente doen we niemand pijn. Want we hoeven niet alles te vertellen over iedereen aan alle mensen.

Overmatig wreed zegt onze tekst. Dat is heel herkenbaar in deze tijd. Ik hoef jullie niet te vertellen wat het geweld van IS allemaal inhoud. Mensen worden onthoofd, levend verbrand, levend begraven, gedwongen zich op te blazen of naar gruwel filmpjes te kijken. En dit zal niet bij IS alleen gaan blijven, ook door oorlogen en andere dingen zal het al maar gruwelijker worden. De tijd van de Romeinen is weer zo dichtbij. Christenen zullen verdrukt worden en dat worden ze al wereldwijd. En toch houden ze vol. Omdat ze weten dat het einde van de tunnel in zicht is. Zijn komst is nabij en dan zal het recht zege vieren.

Als laatste van onze tweede gedachte spreekt vers 3 hierover mensen die geen liefde geven tot de goeden. Er is geen liefde meer voor mensen die het goede zoeken. Mensen die zich inzetten voor het milieu, kinderarbeid, vluchtelingen ze worden allen aan de kant geschoven om één doel. Omdat het een gevaar is voor je als persoon. Je moet iets inleveren, de liefde moet wat gaan kosten. En liefde is niet natuurlijk meer. Liefde wordt te koop gesteld. Christenen worden verdrukt, Gods volk wordt naar beneden getrapt en door het slijk getrokken. Maar het zal de vreugde smaken daar zij Hem eens zullen aanroepen en dan zullen zij de eerste zijn die het land van God in der eeuwigheid mogen betreden. Laten we zo ons tweede gedachte afsluiten en naar onze derde gedachte gaan.

3.Hoe de liefde zal worden.

Gemeente, we hoorden zoêven over de liefde hoe die vroeger was, net hoe die nu is en we zullen nu stil staan bij hoe die liefde zal gaan worden. Laten we onze tekstverzen er nogmaals bij pakken en vers 4 lezen. (En weet dit, dat in de laatste dagen ontstaan zullen zware tijden. Want de mensen zullen zijn)  vers 4 : ‘Verraders, roekeloos, opgeblazen, meer liefhebbers der wellusten dan liefhebbers Gods;’

Wat zal er in de toekomst nog allemaal plaats vinden? Ja gemeente dat weten we niet, maar we mogen een ding zeker weten. Onze hoop staat op de Heere gevestigd. Die Zijn kinderen bewaard door Zijn bloed en leidt door Zijn raad. Wat zal de wereld nog veel gaan veranderen. We hebben er veel over gehoord. En nog en nog is het einde niet, de Heere Jezus zelf zegt dat dit slechts nog maar het begin is. Wat moeten we ons dan verootmoedigen of dat we staande mogen blijven. Want die volharden zal tot het einde ja die zullen zalig worden. En wat een loon zullen ze ontvangen. Eeuwig bij Hem, en dan zonder verzoeking en dan ja, in de ware liefde zoals deze zich nog nooit geopenbaard heeft. Een hechte gemeenschap  van al Gods Kinderen in de Heere Jezus Christus.

Wat maken wij ons druk over kerkverbanden, maar in vervolging en verkilling der liefde breken die kerkbanden uiteen. En zullen ze alle tezamen komen, Gereformeerd bij de Hervormde kerken , Hersteld Hervormde kerken en de Gereformeerde Gemeenten, allen bij elkaar. Dat neemt niet weg dat alle meningsverschillen er niet meer zijn, maar wel de troost in leven en in sterven.

Er zullen zijn in het laatste der dagen, verraders, mensen die roekeloos met het geloof, met hun relatie en hun leven omgaan. Liefhebbers van wellusten, mensen die helemaal opgaan in de wereld. Ben jij er zo een? Die helemaal opgaat in de wereld? Doe je alles voor je werk, voor je man of vrouw, voor het geld of voor een pensioen?

Ik zag pas een filmpje, misschien dat u het ook heeft gezien. Een Amerikaanse pastor had een heel lang groot touw bij zich. En hij liet het helemaal uitrollen, er leek geen einde aan te komen. Toen zei hij: ‘dit is de eeuwigheid en op het touw stond een rood klein stukje geschilderd wat het tijdelijk leven hier moest afbeelden. Toen zei hij van dat meter lange touw maken mensen zich druk om zo’n piep klein stukje aarde, amper op het touw een halve centimeter. Waar maken wij ons druk om? Je leeft maar een keer zegt iemand. Ja dat klopt, maar ben je gelukkig? ‘Ja hoor alles gaat goed en..’ Totdat alles voorbij gaat, wat gebeurd er dan? ‘Ja dat zien we dan wel weer’. Is het dat niet veel te laat om zo met je eeuwig lot te spelen?  Roekeloos gedrag! Hier dat kleine stukje tijd, is dat te verwisselen met de eeuwige heerlijkheid? Kom en laat je leiden!

Roekeloosheid. We horen de laatste tijd veel van bergbeklimmers die omkomen op de Mount Everest. Als christen moet je je ook afvragen mag je wel aan deze praktijken zoals bergbeklimmen mee doen? Is dit verantwoord? Want je speelt met je leven. Dat heeft niet alleen met bergbeklimmen te maken. Ook ons dagelijks gedrag is vaak heel roekeloos, we steken zomaar de straat over zonder te kijken. Of dieper in ons geestelijk leven. We lezen de bijbel, maar met een half oog. Dat is roekeloos gedrag! Daarmee begeven we ons in doodsgevaar! Och de wereld maakt het niet zoveel uit hoe je leeft en het eerste wat ze vragen als iemand overleden is, ‘Ik hoop dat hij of zij niet lang heeft geleden.’ Zonder het besef dat deze persoon nu eeuwig aan het lijden is. Topsport neemt als maar toe, mensen willen uit hun leven halen wat er in zit, desnoods met hun laatste adem voor het uiterste gaan. En zo sterven zij eenzaam en verloren. Liefhebbers der wellusten.

Wat kan de wereld trekken jongeren. En dat heeft ook alles te maken met de eindtijd, de wereld zal steeds meer greep krijgen ook op mensen uit onze kerken. Het geloof krijgt een mindere plaats in je leven. Geld en werk staan voorop en door de drukte van het leven en door de media vergeet je God en Zijn woord. Avonds lees je nog wel uit de bijbel, maar wat zegt het je nog? ‘Omdat de ongerechtigheid zal toenemen zal de liefde van vele verkouden.’ Is dat ook bij u zo? Je bent constant bezig met allerlei wereldse dingen en je vergeet je vrouw, kinderen en je vergeet zelfs je eeuwig lot! O ja wordt nog wel eens wakker gemaakt door zo’n aanslag en dan krap je je wel eens achter je oor. Hoe is het met mij? Als ik nu vandaag sterf? Ben ik dan een dood mens, dood door de misdaden en de zonden, dood door het gebrek aan liefde?

Het is niet voor niets dat er tegenwoordig zoveel mensen bij de psycholoog zitten. Mensen kunnen hun verhaal niet meer kwijt bij niemand. Of er is geen liefde meer in het gezin tot elkaar.

Het zal zelfs zo erg gaan worden in de toekomst dat vaders en moeders hun kinderen overgeven in de dood en kinderen hun ouders! Waar gaat de liefde heen gemeente? Het zal een donkere tijd gaan worden, daar niemand meer om elkaar zal geven, elk voor zijn eigen strijdende. Maar Gods kinderen zullen zich in deze strijd onderscheiden van de wereld. “Al treden z' op geen weg, bezaaid met rozen,
Zij wachten 't heil, door God hun toegezeid.” Dat is hunner troost in al het lijden en daardoor houden zij vol tot het bittere einde.

En ziet het zal zijn zoals in de dagen van Noach. Herkent u er al wat van gemeente? De wereld lacht christenen uit net zoals ze Noach uitlachten toen hij hun over het oordeel vertelde met alle liefde die hij had. Ze trouwden, ze feesten, ze dronken, ze deden met de hoeren, ze zondigden en lasterden Gods Naam. Zo zal het in de toekomst als maar meer gaan worden en wat zien we er nu al zoveel van helaas. Mensen leven voor de feesten en gaan helemaal uit hun kleren en uit hun dak. Tot op de dag dat Hij voor hun deur zal staan en zal vragen ‘ wat is dat nou je leven, was dit het nou waar je alles uit wou halen tot je laatste adem’? Gemeente en dan zal het te laat zijn, de deur van de ark ging eens dicht en de deur van het eeuwig behoud blijft niet eeuwig open staan, maar gaat eens dicht. Denk daar eens diep over na.

Ook een kenmerk van de laatste dagen die we gaan meemaken is de verdeeldheid. Verdeeldheid in het gezin, verdeeldheid in de regering en Europa. Er zal een koude sfeer overal gaan hangen. De diepe haat die vader ‘duivel’ in het hart van de mensen heeft gelegd, zal steeds meer naar boven komen en uitgeleefd gaan worden. We zien nu al veel van verdeeldheid in gezinnen. Je zou daarbij kunnen denken aan ruzies enz.. Elk jaar nemen de cijfers toe van het aantal scheidingen per jaar. Hoe zou dat komen? Mensen zijn steeds meer op hun zelf gericht en kunnen elkaar niet meer uitstaan. En zeker als je relatie niet uit een drievoudig snoer bestaat. Een drievoudig snoer bestaat uit Christus en man en vrouw. Dan weet je dat je toch tegen elkaar zo vaak nog tekort kan schieten en het nog steeds zo vaak tekort schiet, maar dan ligt toch je verlangen er in omdat de liefde in eerste plaats ligt  in de Heere en dan op je man of vrouw gericht is. Dan ligt daar dat diepe verlangen om volkomen te leven naar Zijn woord en ondanks alle gebreken van je echtgenoot te blijven houden van elkaar.

Ook zal er veel verdeeldheid gaan komen in de kerken. De duivel zal gaan ziften tussen de tarwe. Misschien dat u, u hele leven lang hebt gezeten naast iemand in de kerk en die opeens door de vervolging afhaakt. De duivel gaat ziften en verdelen. Al velen kerken scheurden uit elkaar, door dat er zo zwaar werd gewogen aan wat zij vonden en zij dit en dat.. Maar er werd zo weinig acht gegeven op de liefde van Christus. Hij bleef gaan naar de synagoge ondanks dat de Schriftgeleerden en Farizeeën verkeerd leerden. Er zal verdrukking komen in de gemeenten. Hoewel er ook kerken zijn die van verdeeldheid bespaard zullen blijven. God zij dank, maar de duivel zal binnen elke kerk waar hij kan ziften. Mensen zoeken ruzie om bijzaken in het geloof, er komen dominees die valse leugens zullen spreken op de kansel. Ze zullen komen als een wolf in schaapskleding om de gemeenten en Gods kinderen uit één te drijven. Waar dan heen? In Israël zal het zo erg worden dat de Joden zullen moeten vluchten in spelonken en bergen voor hun leven. Hoe zal het mij, jullie en ik vergaan?

Ik moet denken aan John Knox de grote reformator van Schotland. Hij bracht na zijn gevangenneming vele jaren door op de galeien. Toen hij vrij kwam en hoorde dat er verschillende predikanten waren die voor de bloedige Maria hun vonnis te horen zouden krijgen wou hij vrijwillig meegaan. De vijand te gemoed. Waarop de bloedige Maria het vonnis niet liet doorgaan. Ze vreesde John Knox meer dan een hele schare protestanten. Hoe kwam dat? Door de geloofszekerheid van John Knox, door zijn gebed. John Knox had een God in de hemel, welke Maria miste. We zullen het voorbiddersschap heel hard nodig hebben in de laatste dagen. Dat er mensen zijn die voor zwakke gemeenteleden willen bidden zodat ze niet in de zonde zullen vallen en niet worden weggepikt door de satan. En opdat de kerk mag volharden in het geloof en opdat de gemeente staande mag blijven in de Heere.

Wat zal er nog komen gemeente? We worden overspoeld door rampen en oorlogen. De gevoelloosheid van de wereld slaat hun handen in een. Het gevoel van de liefde tot de naaste is er niet meer. De verantwoordelijkheid om je naaste te helpen wordt als maar minder, de regering werkt daar mede aan mee. De wereld wordt gevoelloos. Het doet niemand meer iets wat je ook mee maakt. De natuurlijke liefde die God gegeven heeft in de mens in de schepping is verandert in eerzucht en in haat. O ook in de kerk kan het zo lijken of het een ware gemeente is. Maar vers 6 zegt ons heel wat anders, “Hebbende een gedaante van godzaligheid, maar die de kracht derzelve verloochend hebben. Heb ook een afkeer van deze. Want van dezen zijn het, die in de huizen insluipen, en nemen de vrouwkens gevangen, die met zonden geladen zijn, en door menigerlei begeerlijkheden gedreven worden.” Van buiten kunnen ze een zo godzalig leven leiden, dat zien we aan die Farizeeën. De buitenkant was wit geverfd, maar de binnenkant was zwart van de misdaden en de zonde. Ja de buitenkant konden ze zo goed wit schilderen, ze leken zo voorbeeldig, maar o wat waren ze zondig. Eens komt hun zondige natuur openbaar en schittert daar de zon der gerechtigheid op die Grote dag dwars door hun hart heen.

De toekomst is onzeker. Men zal moeten overleven als individueel in de samenleving, het christendom zal steeds meer veracht en naar de achtergrond gedreven worden. De liefde zal blijven verkouden. Nu is er nog respect, maar straks is het haat. “Zij hebben Mij vervolgd, zij zullen ook u vervolgen.” Doch de Heere geeft een belofte mee, dat het voor een bestemde tijd zal zijn, anders zal geen vlees behouden worden. Maar hoe blijven we dan staande gemeente? Zo komen we bij onze laatste gedachte:

4.Hoe we in de ware liefde staande kunnen blijven.

Gemeente tenslotte nog dit. Hoe kunnen we dan staande blijven? Misschien is dat u oprechte vraag. Is er nog wel ontkomen aan deze ramp? Aan deze ramp is er geen ontkomen, maar er is wel redding gekomen. Ja want Jezus Christus het redmiddel in 2016 voor een ieder die niet meer buiten zich zelf kan leven, is Hij het eeuwig behoud. Wie op Hem zal betrouwen, zullen bewaard worden. Ook al zullen ze misschien door het zwaard sterven, ook al zullen ze veracht worden misschien wel verbrand of gekruisigd worden. Onder het geweld van IS zou het zo maar kunnen gaan. Maar weten jullie lieve kinderen. Want ook jullie zullen dit mee gaan maken. Weet je wat de troost is van iemand die lijd en sterft op de brandstapel? Dat Hij Jezus lief heeft, omdat Hij mij eerst heeft liefgehad. Nooit andersom, Jezus had mij lief en daarom mag het door genade een wederliefde tot Hem worden. Dan kan iemand op de brandstapel zingen met het hoofd omhoog. Ik hoorde er ooit van uit de tijd van de Franse vervolging, het lied is me altijd bij blijven hangen.

“Dit is de dag, de roem der dagen,
Dien Isrels God geheiligd heeft.
Laat ons verheugd, van zorg ontslagen,
Hem roemen, die ons blijdschap geeft.
Och Heer', geef thans Uw zegeningen;
Och Heer', geef heil op dezen dag;
Och, dat men op deez' eerstelingen
Een rijken oogst van voorspoed zag.”

Het bloed der martelaren is het zaad van de kerk. Dan kan je je leven niets meer schelen, nee maar het gaat om God Naam en om Zijn eer en om Zijn evangelie. Dat tot al de volken verkondigd mag worden. Deze Naam en geen andere Naam gegeven onder al de volken dan Christus Jezus. Als je Hem lief hebt zal het stormen in je leven. Zal er vuur komen in je leven, zullen er rampen komen in je leven. Dan zegt psalm 32: “Een zee van ramp moog' met haar golven slaan, Hoe hoog zij ga, zij raakt hem zelfs niet aan.” Nee die psalm bedoelt er niet mee te zeggen dat alles je koud laat en dat je alles zonder verdriet laat passeren. Nee want verdriet mag er wezen en moet er wezen, want zij die wenen zullen vertroost worden. Die rampen en die nood die over heen zal slaan, ach dat deert hen niet en daarom zingen zij van Zijn liefde waarvan ze nimmer gescheiden kunnen worden. “Want ik ben verzekerd, dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch machten, noch tegenwoordige, noch toekomende dingen, Noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere.” Er zijn tegenwoordig veel verzekeringen. Mensen laten zich overal van verzekeren, maar er gaat niets boven deze verzekering die 100% verzekerd van het eeuwige leven. Bent u al verzekerd? Kan niets u meer tegenhouden van Zijn liefde?

Het zal worden straks zo hoorden we het meerdere keren dat er verdeeldheid zal komen in het gezin, in de kerk en in de samenleving. Dat er mensen zijn die elkaar zomaar overleveren. Mensen zijn niet meer bereid in deze tijd om voor elkaar door het vuur te gaan. Zij willen allen hun hachje redden. Mocht iemand je overleveren, het kan een familielid zijn, misschien zelfs je vader, de bijbel spreekt erover. We weten het niet, maar mocht er ooit zoiets gebeuren verwacht het van de Heere want Hij zal je mond vervullen door Zijn Geest en misschien mag je zelfs dan het middel zijn tot bekering van je vijand. En ook vergeet nooit te bidden voor degene die je zou kunnen overleveren. Judas het leek een van Jezus liefste discipelen maar Hij leverde Hem over voor slechts wat geld. Och laat dan niet ons hart net als hen worden vervuld van haat, maar van liefde. Brandende liefde, wie liefde zaait zal liefde oogsten op de dag des Heeren. Dat wisten die vervolgde broeders die werden overgeleverd het was het middel tot bekering van een Roomse priester. Ondanks dat die priester niet voor vervolging was stond hij samen met een gereformeerde dominee achter het raam te kijken naar het vonnis wat uitgevoerd werd. Tranen stroomden over zijn wangen, was dit de Roomse kerk? “ Zo sterven de kinderen Gods” ,zei die gereformeerde predikant. En die woorden mochten hem tot geloof brengen tot de enige God. Later kwam hij ook naar de bevestiging van het predikantschap van de zoon van die gereformeerde dominee. Hij werd verslagen in het hart. Laten we zo uitdelen liefde naar onze vijanden, liefde naar die ons vervolgen, want ook zij zullen rekenschap moeten geven voor hun daden. Die straf die hen tegemoet gaat hebben Christus kinderen in de ogen gekeken voor hun bekering, hun zonden zo hoog en daarom dat vonnis van die eeuwige straf gunnen ze niemand, en ze bidden of ze tot inkeer in Hem mogen komen. Opdat het getal der uitverkorenen mag vervuld worden ja halleluja Hij komt terug!

O het volhouden is zo moeilijk en zal nog moeilijker worden, maar de kroon ligt al in de hemel voor elk die strijdt en voleindigd, want zij zullen het aardrijk beërven en zij zullen zalig worden. Volhard in het geloof, geef de strijd niet op. Geef de satan geen kans in uw leven, gooi de wereld uit uw huis. Uw afgoden doet ze weg, het was de val voor Israëls volk in de woestijn en later in Kanaän. De afgoden betekenden hun ondergang en onze afgoden betekenen onze ondergang. Jongeren laat je niet mee slepen met de muziek en de ‘ happy feeling’ van de wereld, want zij gaat voorbij met al haar begeerlijkheid. Hoe lang zal het nog duren, hoe kort kan je maar genieten van je afgoden, ze verdwijnen als as.

Er zullen oorlogen komen en hongersnoden. Misschien rukt IS wel op naar Europa door middel van aanslagen of andere manieren. De toekomst is onzeker en toch staat het vast, wie volharden in de leer en in de wandel en in het vertrouwen op Hem, zij zullen aankomen! Welke weg het zal gaan, de Heere belooft het Ik zal met u zijn. Jesaja 43. Hang die tekst maar boven je bed.

Ach wat kunnen we verlangen naar de dag van Zijn wederkomst. Ja dan zal al het lijden voorbij zijn. En de haat der volken en de maatschappij die ons uitspuugt zullen we van verlost zijn. Dan mogen we ons verblijden en eeuwig bij de Heere zijn. Om aan Zijn tafel te mogen drinken in Zijn offer en Zijn sterven om in Zijn liefde te mogen delen, te gedenken van Zijn Trouw. In de hemel vol van lofgezangen, zie je een Abraham, een David, een Maria. Ondanks al hun zonden, ondanks al uw zonden, gewassen in het bloed van het volkomen Lam wat staat aan de tafel en roept; “ Wie dorst heeft die kome en die drinke.” Laten we drinken gemeente, van Zijn liefde en van Zijn trouw.

Laten we bidden voor de wereld, och dat er nog tot Hem mogen komen, dat Israël beschermd en mag verlost worden door de Allerhoogste. We hebben veel gehoord vandaag. Misschien heeft u het of jouw wel bang gemaakt? Of misschien deed het een blik in uw hart werpen. Ben ik bereid zover te gaan voor de Heere? Dat jong en oud mogen weten, wie tot Hem komt wordt niet uitgeworpen, maar wordt behouden. Ja al wie tot Hem komt, ook al is het de laatste dag van de wereld, zegt de profeet Joël, een ieder die tot Hem komt en Hem zal aanroepen zal zalig worden. Laten we vandaag er mee beginnen, door bidden en door dankzegging. ‘ Dat Gij ons wilde gedenken en dat Gij Uw kerk bewaard in zo’n wereld, ja zelfs zo dat deze mag groeien in de landen waar vervolging woedt’. Want waar er twee sterven om het geloof komen er vier tot hét geloof. Het woord des Heeren blijft vruchten dragen ook in het laatste der dagen. Dwars door de verkilling der liefde, dan kan  je ondanks de haat van een ieder, toch liefde uitdelen.

Als slot van de prediking wil ik met de vermaning van Paulus aan Timotheüs afsluiten: “Bewaar het goede pand, dat u toebetrouwd is, door den Heiligen Geest, Die in ons woont.” Bewaar het pand van de zekerheid van het geloof, bewaar het pand van het woord van God waardoor Hij in u werken zal en weest getrouw tot de dag van onze Heere Jezus Christus. De liefde verkoelt, maar de liefde van Gods kinderen blijft warm door de liefde van Christus, die Zijn Kinderen mogen uitdelen aan een wereld vermenigvuldigd in ongerechtigheid.

Hooft omhoog omdat uw verlossing nabij is. Ja Hij schenkt vreugde die nooit meer overgaat en daar mag het hart naar uit zien. En daar mogen we zo van zingen:

“Gij maakt eerlang mij 't levenspad bekend,
Waarvan in druk 't vooruitzicht mij verheugde.
Uw aangezicht, in gunst tot mij gewend,
Schenkt mij in 't kort verzadiging van vreugde.
De lieflijkheen van 't zalig hemelleven
Zal eeuwiglijk Uw rechterhand mij geven.”

De liefde van God de Vader, de liefde van God de Zoon, de liefde van God de Heilige Geest, wacht op de glorie kroon Amen.
 

Psalmenkeuze

Voor de preek:

Psalm 62 vers 1 en 5

1.Mijn ziel is immers stil tot God;
Van Hem wacht ik een heilrijk lot.
Hij immers zal mijn rotssteen wezen;
Mijn heil, mijn hulp in mijn gebrek;
Mijn toevlucht en mijn hoog vertrek.
Ik zal geen grote wankling vrezen.

5. In God is al mijn heil, mijn eer,
Mijn sterke rots, mijn tegenweer;
God is mijn toevlucht in het lijden.
Vertrouw op Hem, o volk, in smart,
Stort voor Hem uit uw ganse hart:
God is een toevlucht t' allen tijde.

Psalm 12 vers 1 en 7

1.Behoud, o Heer', wil ons te hulpe komen;
Daar 't volk ontbreekt, dat liefd' en vree betracht.
De trouw bezwijkt, en 't klein getal der vromen,
Nog kleiner wordt in 't menselijk geslacht.

7.Gij zult Uw volk, in bange tegenspoeden,
Hoe 't ga, o Heer', bewaren door Uw kracht;
Uw arm zal hen in eeuwigheid behoeden,
Voor dit verdraaid en wrevelig geslacht.

Psalm 27 vers 6

Want, schoon ik zelfs van vader en van moeder
Verlaten ben, de Heer' is goed en groot;
Hij is en blijft mijn Vader en Behoeder,
Leer mij, o God, Uw weg in allen nood!
Bestuur, om mijns verspieders wil, mijn voet
Op 't effen pad, dat 's vijands euvelmoed,
Mij nimmer treff'; vervoerd door list en dwang,
Getuigt men vals tot mijnen ondergang.

Psalm 14 vers 1,2,3 en 7

1. De trotse dwaas zegt in zijn boos gemoed:
"Daar is geen God". Zij doven 't licht der rede,
En maken zich, door gruwelijke zeden,
Afschuwelijk, daar is geen mens, die goed
Op aarde doet.

2. De grote God, die 't recht verdedigt, sloeg
Van 's hemels troon Zijn ogen naar beneden;
Op Adams kroost, doorzocht hun hart en zeden.
Hij zag, of zich geen mens verstandig droeg,
En naar Hem vroeg.

3. Hij zocht alom, maar ach, Hij vond er geen.
Want alle vlees is trouwloos afgeweken.
Het land is vol van stinkende gebreken.
Geen sterveling wil 't pad der deugd betreen.
Ja, zelfs niet een.

7. Och daalde 't heil uit Sion spoedig neer.
Voor Israel. Als God Zijn volk uit lijden
En banden redt, zal Jakob zich verblijden,
En Israel al juichend geven d' eer :
Aan zijnen Heer'.

Na de preek:

Psalm 16 vers 3 en 6

3. Getrouwe Heer', Gij wilt mijn goed, mijn God,
Mijn erfenis en 't deel mijns bekers wezen.
Gij onderhoudt gestaag het heuglijk lot,
Dat Gij, zo mild, voor mij hebt uitgelezen.
De schoonste plaats mat Gij met ruime snoeren;
O heerlijk erf, gij kunt mijn ziel vervoeren.

6. Gij maakt eerlang mij 't levenspad bekend,
Waarvan in druk 't vooruitzicht mij verheugde.
Uw aangezicht, in gunst tot mij gewend,
Schenkt mij in 't kort verzadiging van vreugde.
De lieflijkheen van 't zalig hemelleven
Zal eeuwiglijk Uw rechterhand mij geven.
 

Psalm 37 vers 6 en 9

6. 't Zachtmoedig volk zal eens den vollen vrede
Genieten, in de zoetste rust verblijd,
En erven d' aard'. Hoe ook de booz' en wrede
Op d' onschuld loer', de tanden kners' van spijt,
Hoe listig hij op haar zijn aanslag smede,
De Heer' belacht het wrokken van dien nijd.

9. Gods macht verbreekt den arm der goddelozen,
Terwijl Zijn hand rechtvaardigen geleidt.
Al treden z' op geen weg, bezaaid met rozen,
Zij wachten 't heil, door God hun toegezeid.
Hij kent hun tijd; zij zien, in spijt der bozen,
Hun erfenis bewaard in eeuwigheid.