Vertrouwen op de Heere
Veel angst en duizend zorgen,
maken deel uit van elke dag.
Wat brengt de volgende morgen?
Veel verdriet, misschien geklach?
Maar ik hoef het alles niet alleen te dragen.
Sla mijn ogen op naar de bergen.
Mijn hulp is van de Heere alleen.
Die hemel en aarde gemaakt heeft.
Hij draagt al mijn moeite en mijn verdriet.
Hij troost mij in mijn smart en in mijn ellenden.
Hij verzacht mijn lijden, Hij die mij uitkomst biedt.
Verhoord op gebeden, wie zich tot Hem wenden.
Maar ik hoef het alles niet alleen te dragen.
Sla mijn ogen op naar de bergen.
Mijn hulp is van de Heere alleen.
Die hemel en aarde gemaakt heeft.
Ik mag alles door genade aan Christus overgeven.
Want Hij heeft mij lief en mijn haren zijn bij Hem geteld.
Hij doet dragen en wil mijn zonden vergeven.
In de banden waar ik in zat bekneld.
Maar ik hoef het alles niet alleen te dragen.
Sla mijn ogen op naar de bergen.
Mijn hulp is van de Heere alleen.
Die hemel en aarde gemaakt heeft.
Dan mag het einde van dit gedicht toch wezen.
Ik vertrouw op de Heere mijn Schild.
Niets heb ik dan te vrezen,
daar hij eens alle stormen stilt.
-Harm-Jan Breugem- Gedicht tweede en herziende druk op 4 jan. 17