Leven als een bloem
(Refrein)
Leven.
Het duurt maar kort en het is maar even.
Al word je tachtig, al word je honderd.
Iedereen zal sterven, niemand uitgezonderd.
Onze dagen en jaren zijn als het gras.
Ons leven is als een dure en kwetsbare bloem.
De wind komt op, waait en zaait tot as.
De grootheid verging en weg was alle roem.
(Refrein)
Leven.
Het duurt maar kort en het is maar even.
Al word je tachtig, al word je honderd.
Iedereen zal sterven, niemand uitgezonderd.
‘O Heere ontdek mijn levenseind aan mij.
En leer mij hoe vergankelijk ik zij.’
Elke seconde brengt me dichter bij de dood.
Maar nu, Hij wil redden in mijn diepste nood.
(Refrein)
Leven.
Het duurt maar kort en het is maar even.
Al word je tachtig, al word je honderd.
Iedereen zal sterven, niemand uitgezonderd.
Ja door de zonde dwaalde ik al die jaren zo diep af.
Op weg naar de dood, in zonden, wachtend op de straf
Maar nu, Zijn bloed en tranen vloeiden voor zondaren gelijk ik.
Een uitgestrekte hand, Hij maakt mij vrij en Hij red mij uit de strik.
(Refrein)
Leven.
Het duurt maar kort en het is maar even.
Al word je tachtig, al word je honderd.
Iedereen zal sterven, niemand uitgezonderd.
Maar door genade mogen zeggen aan het einde van dit gedicht.
Ik vrees de dood niet meer, nu straalt het eeuwige en Goddelijke licht.
Wie in Zijn bloed rust en vrede vindt en wie in Hem gelooft.
Mag weten, ik kom bij Hem en Hij heeft het eeuwige leven beloofd.
6 januari 2013 1ste druk, 2de en herziende druk 30-11-2016