Het leven is mij Christus.
Het leven is mij Christus.
Het sterven is mij winst.
Omdat wij s’ Heeren erfgoed wachten.
In alles, het van Hem verwachtten.
Door de vallei van t’ leven.
Klinkt het loflied tot Zijn eer.
Eens wacht mij hét leven.
Om bij Hem te zijn, mijn Heer.
Dan gaat het door de golven heen.
Maar toch schijnt daar Gods barmhartigheen.
Door vuur, door golven en door baren.
Hij laat Zijn hand nimmer varen.
Zijn arm beschermd mij hét leven.
Door het verdriet, door de pijn heen.
Dit is slechts , het aards beneên.
En sla ik op God mijn oog alleen.
Tot op de dag ,dat mijn sterven aanstaande is.
De dood, de poort naar Hem.
Daar waar geen tranen zijn.
In het eeuwig Jeruzalem.