Een nederig gebed.
Voed mij met het brood mijn bescheiden deel.
Opdat ik niet naar rijkdom verlang,
noch in armoede het goed mijns naasten steel.
Maar wil mij het nodige geven en in mijn nooddruft voorzien.
Opdat ik dan Godvrezend leven mag en U in alles dien.
Wil mij voeden met het brood van Uw Woord.
Opdat ik het dagelijks eten mag zoals U het bekoord.
En wil mij zulks die dorst doen geven, dat ik slechts alleen naar Uw Woord verlang.
Want U Woord geeft vrede en heeft eeuwig leven.
Een rijkdom die niemand bevatten, noch omschrijven kan.
Wil mij als een vroom christen doen leven.
Die dicht bij U de Heere leven mag, getuigend door Zijn bloed mijn schuld vergeven.
U genade waar ik uit mag leven dag aan dag.
Dat Uw sterven voor mij een afsterven wordt van mijn oude, oude mens.
Niet meer verloren, maar gered, een Gods wonder waar ik in stilte om danken mag.
Bewaar mij voor de strikken van de wereld, want de verleidingen zijn veel.
Wil met mij strijden en door Uw Woord en Geest de satan overwinnen en leer,
Dat ik de wereld en haar goed verachtte, want zij zijn ijdel en leiden naar ’t verderf.
Maar geef dat ik U mijn hoogste goed mag achten, mij verlaten op U o Heer.
Dat ik alles van U alleen verwachte, dat maakt een hoogmoedig mens nederig en stil.
Leer mij mijn strijdwapens handteren zodat ik de strijd gewinnen mag.
Dat zalig oord en de hemelpoort mag binnentreden, op die heerlijke en grote dag.
Maar wil mij nu op aarde slechts hier leren afhankelijk van U te zijn.
Om de zaligheid in U mijn Heere en Heiland dagelijks te zoeken,
en leven uit Christus die leven geeft en mij draagt in ‘d aards woestijn.
En wil mij op aarde geven van dat levende en zalige brood.
Want in dat brood ligt het geheim verborgen, Zijn leven gegeven tot in de dood.
Wil mij bewaren van rijkdom en jaloezie, want ze zijn de angel van geesteloosheid.
Ja wil mij voeden met het brood mijns bescheiden deel, opdat ik de Uwe mag zijn,
en in mijn troostrijk heengaan, mijn geest in Uw handen beveel.