Gedichten, posters, meditaties, preken, levensvragen
Corona-September Eindtijdmeditatie 2020
Het baart mij zoveel zorgen beste lezers. Deze 'coronacrisis'. Iedereen heeft er zowel een mening over. De een vind de regels verre weg overdreven en een ander is juist uitermate voorzichtig en neemt alle regels in acht. Alleen waar ik mij zo veel zorgen om maak, is om de bruidskerk van de Heere Jezus Christus. Zij staat op wankelen in deze donkere en heftige tijd. Want vergeten wij de kerk niet zo vaak in dit Corona gebeuren? We zijn altijd bezig met de dingen van iedere dag. Maar hoe vaak staan we stil bij de kerk van Christus. Bidden wij ervoor en denken wij aan de kerk, aan de gemeente, aan de bediening van het Woord. Ja ook aan de dierbare Sacramenten, van de doop en van het Heilig Avondmaal. Mist u ze? Heeft u heimwee naar de oude situatie zoals die was, of vindt u het wel best een keer per zondag naar de kerk, of om de kerkdiensten thuis te beluisteren en zou u het prima vinden als dat voortaan elke zondag zou gaan gebeuren in de toekomst. Ons land mist voorbidders, mensen die pleiten op Gods beloften en bidden om het behoud van de kerk. Nee niet om de behoud van het gebouw, maar het behoud van de gemeente, de bediening van Zijn Woord, de verkondiging van Zijn Woord en de bediening van de Heilige Sacramenten. We kunnen zo makkelijk worden als de gemeente van Laoidicea. Gij zijt lauw zegt Christus, of als de gemeente van Efeze, ik weet uw werken zegt de Heere. Ja Hij kent ons hart, waar het naar uit gaat en waar het naar verlangt ook in deze tijd. Is dat in de eerste plaats om weer te leven zoals het vroeger ging en weer uitjes te kunnen plannen of ergens lekker eten. En dat is zeker niet verkeerd hoor, maar waar ligt u hart lieve lezer. De gemeente van Efeze, 'IK heb tegen u, dat u, uw eerste liefde hebt verlaten.' Ja als u Christus door genade en dat alleen mocht lief krijgen en Hem in het geloof mocht omhelzen. Maar nu in deze tijd het lijkt wel of het verlangen totaal weg is. Het verlangen naar de ontmoeting met Koning Jezus. Het verlangen naar de samenkomsten, het verlangen om Christus sterven voor mij te gedenken aan het Heilig Avondmaal. ' O schenk mij dat verlangen, dierbare Heiland, want ik ben zo zwak. Zo vaak en altijd weer zo op mijzelf gericht.' Gods kerk in Nederland is in armoedige staat. De secularisatie gaat door onze kerken heen in de Coronacrisis. Ja voor die tijd ook al, maar nu als de satan in schaapskleren. Want zo weinigen hebben het maar door, de satan maakt van deze pandemie maar goed gebruik om van binnen uit de kerk te verscheuren. Zonder deze pandemie zou er veel opstand geweest zijn als we de kerkdeuren moesten sluiten. Maar het ergste is dat wij er aan wennen en dat wij er mee gaan leren leven alsof dit het nieuwe normaal wordt. Je geloof niet meer belijden maar stilletjes alleen in je eigen huis. En de satan kent ons hart, onze zwakke plekken en daar juist schiet en richt hij zijn pijlen op. Hoe minder we naar de kerk gaan, hoe makkelijker het geestelijk leven verslapt. Ik heb het ook wel bij mijzelf gemerkt, dat je onbewust steeds minder met Gods Woord bezig bent. De tijd wordt alsmaar minder en minder, en het geloof raakt op de achtergrond. Steeds minder Bijbel lezen en bidden, steeds minder met de Heere bezig. En dat verlangen wat je eerst had naar het Avondmaal is helemaal weg, sterker nog je herkent je helemaal niet meer in hoe het vroeger was. Ik kwam zondag weer in de kerk, ook na een periode dat onze wijk weer aan de beurt was door alle maatregelen. Ik was geroerd onder de kerkdienst. Het samen zingen en bidden, daar ging en gaat zoveel kracht van uit. Het verlangen naar het Heilig Avondmaal kreeg weer leven. Kreeg weer honger en dorst om bij Jezus te zijn. Och dat wij mogen beseffen in welk rijk land wij hebben geleefd en nog leven. De vrijheid om naar Gods Huis te gaan. Ja en die vrijheid staat nu in beperking. Ik zeg en vind niet dat wij lak aan alle regels moeten hebben. Maar wel luid ik de noodklok. Gods kerk lijdt hieronder, Gods kerk wordt gezift als de tarwe. De satan is in schaapskleren in onze kerk binnen gekomen en velen zijn in slaap gevallen als die 5 dwaze meisjes. Totdat de Bruidegom straks komt op de wolken van de Hemel. Ja zal Hij dan nog het geloof vinden op de aarde? Zal Hij nog geloof vinden in Nederland, in jouw hart? Ja ik geloof zeker dat God Zijn kerk altijd staande zal houden, ook in Nederland, daar kan geen verdrukking en vervolging tegen op. "Gods Woord houdt stand in eeuwigheid en zal geen duimbreed wijken." Nee de satan die zal het onderspit delven, ja dat is ons beloofd. Wij mogen ons hoofd opwaarts heffen. De Bruidegom Hij is aantocht, Corona is daar de voorbode van, sommigen vallen in slaap, anderen mogen waken en zien uit met een Heilig en groot verlangen, naar die dag dat Hij zal wederkomen. O lieve lezer en toch ondanks die vreugde dat God zorgt voor Zijn Kerk in Nederland, moeten wij waken en bidden of God ons voor die grote zift als de tarwe toch wil bewaren in Nederland, in onze kerken. Want hoeveel weken en of hoeveel maanden deze corona crisis ook nog zal aanhouden en alle maatregelen ook van kracht zullen blijven, ook met betrekking tot de kerkdiensten, wij moeten waken en bidden of de Heere naar ons in Zijn genade wil omzien en ons dit ter goede wil doen keren. Omdat het niet om ons gaat, maar om Zijn eer. Ja Hij zal die staande houden, 'kijk maar naar Mozes', Hij bidt voor dat zondige volk, delg hen toch niet uit Heere! Ja mogen wij toch op Mozes lijken in ons spreken en in ons bidden en handelen. Heere waak toch over ons, behoudt ons wil bijstand zenden. Een kerk zonder verwachting en zonder hoop is als een kaars die langzaam uitgaat. De corona crisis heeft een lange adem en zonder hoop, verlangen en verwachting is de lont bijna tot het einde opgebrand.
Voedsel, voedsel heeft ons geloof nodig. Om ons geloof te versterken, om ons wakend te houden, om de hoop niet verliezen, en onze verwachting met blijdschap te doen houden. Voedsel heeft ons hart nodig, om getroost te kunnen leven in leven en sterven. Geef ons o Heere het Voedsel van Uw Woord terug in de bediening van Uw Woord in de samenkomsten. Uw gemeenten zijn zoveel uit een gebroken. De satan lacht, maar U ziet het Heere. "De fondamenten worden omgestoten, wat kan de rechtvaardige doen (Psalm 11). Opzien naar omhoog, met vertrouwen opzien naar die alziende God. 'Vader in de Hemel, ik leg het alles in Uw handen, U weet het alles Heere. Gij weet dat ik U liefheb. Wil toch ons bewaken van omhoog, als de appel van Uw oog. Wil ons met Uw vleugels bedekken. Niet uit ons, o Heere, niet om ons, O Heer, maar om Uw liefde, Uw roem Uw eer. Schenk ons om Christus wil, grote krachten. Om hulp en bijstand van U te verwachten.'
Zo helpe ons de Heere. Amen
Eens komt er een dag.
Dat er nooit meer verdriet zal zijn.
Dan komt die eeuwige morgen.
Nooit meer lijden en nooit meer pijn.
Eens komt er een dag.
Dat God al onze tranen wist.
Dan is er eeuwig vreugde.
Weg is alle droefenis.
Eens komt die nieuwe morgen.
Mijn hart zucht naar die dag.
Dan nooit meer duizend zorgen.
Maar mijn hart wat loven mag.
Eens komt er een dag.
Dat de dood niet meer bestaat.
Geen vat heeft op Zijn Kinderen.
Geliefden in droefheid achterlaat.
Nooit meer een eenzame morgen.
Nooit meer een donkere nacht.
In Jezus bloed te zijn geborgen.
Met blijdschap Zijn komst verwacht.
Ja op die eeuwige morgen.
Die weldra naderen zal.
Is er leven voor wie geloven.
Zal God al onze tranen drogen.
Harm-Jan Breugem
Welkomstwoord
Welkom op mijn gedichten website.
Op de website zijn de volgende dingen te vinden: Gedichten met een boodschap, gedichten, posters en preken
Onze startpagina bied elke week een gedicht en maandelijks een poster. Zeker de moeite waard om elke week even te kijken :)
|
|